سرپرست دستگاه متولی حوزه جوانان، به دلیل دعوت نشدن روی سن در یک مراسم، با ادبیاتی ناپسند به شهردار سنندج حمله کرده؛ دردا آنچه استاندار با برخی انتصاب‌ها بر سر کردستان آورد تا سال‌ها قابل جبران نیست.
«شهردار سنندج همانند کسی که می‌خواهد سرچوپی بگیرد، دستِ سایر مدیران را می‌گیرد و به آنان برای حضور در بالای سن تعارف میکند، انگار که برای عروسی آمده است... شهردار سنندج دستِ مدیران منابع طبیعی و اداره کار و رئیس سازمان جهاد کشاورزی کردستان را گرفته و به بالای سن می‌برد، اما بنده، معاون اداره‌کل و رئیس اداره ورزش و جوانان شهرستان سنندج که در این مراسم حضور داشتیم، هیچ کدام‌مان را دعوت نکردند... کاملاً هدف و کارشان برنامه‌ریزی شده و توهین به مجموعه ورزش کردستان بود»؛ اینها جملات سبک و خارج از عرفی است که «تسنیم» از قول سرپرست اداره کل ورزش و جوانان کردستان نقل کرده است!
این نارواگویی صحنه دیگری از سکانس تلخ استانداری «اسماعیل زارعی‌کوشا» در کردستان فرهنگی است؛ این ادبیات غیرقابل پذیرش برای مردمی که ادب و متانت در همه اعصار برای آنها ارزش بوده را باید به حساب استاندار دولت سیزدهم در کردستان و عاملان انتصاب چنان مدیری در دستگاه اجرایی مهمی گذاشت که وظایفی خطیر در حوزه جوانان بر عهده دارد؛ آنچه سوء مدیریت «زارعی‌کوشا» در چینش نیروی انسانی در این دو سال بر سر کردستان آورد تا سال‌ها عامل رنجش خاطر دلسوزان این دیار خواهد بود. «دردا که این معما شرح و بیان ندارد»!
تا جایی که راقم این سطور می‌داند جناب استاندار تا قبل از جلوس بر صندلی استانداری با قرآن کریم مأنوس بوده است؛ لابد او می‌داند از میان نعمت‌های بی‌شماری که پروردگار به نوع بشر ارزانی داشته نعمت زبان است؛ «أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَینَینِ* وَلِسَاناً وَشَفَتَینِ»؛ البته که خداوند سبحان چارچوب استفاده از این نعمت و کیفیت سخن گفتن مطلوب را هم به روشنی تبیین کرده است؛ «وَقُل لِّعِبَادِي يَقُولُواْ الَّتِي هِيَ أَحْسَنُ»؛ غیر از این است جناب «زارعی‌کوشا»؟
در کلام‌الله مجید، بندگان خدا بارها از زشت‌گویی نهی و به سنجیده گفتن توصیه شده‌اند؛ «تَقُولُواْ قَوْلاً مَّعْرُوفاً»؛ «وَقُولُواْ لَهُمْ قَوْلاً مَّعْرُوفاً»؛ «وَقُولُواْ لِلنَّاسِ حُسْناً»؛ «قَوْلاً کرِیماً»؛ «وَجَادِلْهُم بِالَّتِی هِی أَحْسَنُ» و ...
این کلمات آیات قرآن است «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْعَالَمِينَ»؛ یادآوری کردیم اول به نفس خویش و سپس برای آنها که نباید فراموش می‌کردند و انگار از خاطر برده‌اند؛ مقصود «اسماعیل زارعی‌کوشا» است و صد البته همه کسانی که در انتصاب مدیران این استان مورد مشورت استاندار بوده و هستند.
حمله لفظی «آمنه غلام‌ویسی» به شهردار سنندج با هیچ استدلالی قابل پذیرش نیست؛ عدم دعوت او به روی سن جای انتقاد دارد، حتی اگر سهوی هم در کار بوده باشد محل گلایه است؛ اما این ادبیات سبک «آمنه غلام‌ویسی» به هیچ بهانه‌ای قابل توجیه نیست.
این سخنان و موضع احتمالی مسئولان ارشد استان در برابر آنها میزان پایبندی کاربدستان این دولت به حُسن گفتار را در عمل روشن خواهد ساخت؛ خانم مدیرکل با این سخنان بخشی از ماهیت درونی خود را آشکار کرده است؛ استاندار واکنش نشان دهد یا خیر، موضوع دیگری است.
آدمی مخفی است در زیر زبان
این زبان پرده است بر درگاه جان
چون که بادی پرده را در هم کشید
سِرّ صحن خانه شد بر ما پدید
«اسماعیل زارعی‌کوشا» را با تلاش بی‌فرجامش برای سند زدن اجرای 35 درصد پروژه راه‌آهن کردستان می‌بینیم؛ «علی نوری» را با گشت و گذار در واحدهای تولیدی فلک‌زده این استان می‌بینیم و «کیومرث حبیبی» را با پروژه‌گردی و مونتاژ فیلم‌های این کارش با آهنگ‌های مطربان؛ اینها کاربدستان ارشد کردستان در این دولت هستند؛ دیدن «آمنه غلام‌ویسی» بر روی سن در یک مراسم و هنگام اهدای جایزه به ورزشکاران که دیگر موضوع غریبی نیست؛ هست؟! او هم شاید میل به دیده شدن داشته است؛ شاید دوست داشته روی سن برود و در میان مدیران دیده شود؛ هیچ ایرادی ندارد؛ اما او هم مانند استاندار و معاونین محترم باید مسیری برمی‌گزید، راه این کار هرچه باشد در پیش گرفتن رویکرد غیرمدنی و بر شاخ زبان نشاندن الفاظ کوچه‌بازاری نیست!
القصه؛ اداره کل ورزش و جوانان کردستان بی هیچ تردیدی یکی از پرچالش‌ترین دستگاه‌های اجرایی استان است؛ رها کردن این اداره کل به سبک استاندار کردستان تبعات جبران‌ناپذیری برای دولت و مردم به دنبال دارد؛ کسی از به اصطلاح نمایندگان کردستان در مجلس انتظاری ندارد! وظیفه ما هم تنها طرح مسئله است، بزرگان این دولت بشنوند و به داد مردم این دیار بشتابند یا نه به خودشان مربوط است!
حافظ وظیفه تو دعا گفتن است و بس
دربند آن مباش که نشنید یا شنید
فرید کریمی
این نارواگویی صحنه دیگری از سکانس تلخ استانداری «اسماعیل زارعی‌کوشا» در کردستان فرهنگی است؛ این ادبیات غیرقابل پذیرش برای مردمی که ادب و متانت در همه اعصار برای آنها ارزش بوده را باید به حساب استاندار دولت سیزدهم در کردستان و عاملان انتصاب چنان مدیری در دستگاه اجرایی مهمی گذاشت که وظایفی خطیر در حوزه جوانان بر عهده دارد؛ آنچه سوء مدیریت «زارعی‌کوشا» در چینش نیروی انسانی در این دو سال بر سر کردستان آورد تا سال‌ها عامل رنجش خاطر دلسوزان این دیار خواهد بود. «دردا که این معما شرح و بیان ندارد»!
تا جایی که راقم این سطور می‌داند جناب استاندار تا قبل از جلوس بر صندلی استانداری با قرآن کریم مأنوس بوده است؛ لابد او می‌داند از میان نعمت‌های بی‌شماری که پروردگار به نوع بشر ارزانی داشته نعمت زبان است؛ «أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَینَینِ* وَلِسَاناً وَشَفَتَینِ»؛ البته که خداوند سبحان چارچوب استفاده از این نعمت و کیفیت سخن گفتن مطلوب را هم به روشنی تبیین کرده است؛ «وَقُل لِّعِبَادِي يَقُولُواْ الَّتِي هِيَ أَحْسَنُ»؛ غیر از این است جناب «زارعی‌کوشا»؟
در کلام‌الله مجید، بندگان خدا بارها از زشت‌گویی نهی و به سنجیده گفتن توصیه شده‌اند؛ «تَقُولُواْ قَوْلاً مَّعْرُوفاً»؛ «وَقُولُواْ لَهُمْ قَوْلاً مَّعْرُوفاً»؛ «وَقُولُواْ لِلنَّاسِ حُسْناً»؛ «قَوْلاً کرِیماً»؛ «وَجَادِلْهُم بِالَّتِی هِی أَحْسَنُ» و ...
این کلمات آیات قرآن است «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْعَالَمِينَ»؛ یادآوری کردیم اول به نفس خویش و سپس برای آنها که نباید فراموش می‌کردند و انگار از خاطر برده‌اند؛ مقصود «اسماعیل زارعی‌کوشا» است و صد البته همه کسانی که در انتصاب مدیران این استان مورد مشورت استاندار بوده و هستند.
حمله لفظی «آمنه غلام‌ویسی» به شهردار سنندج با هیچ استدلالی قابل پذیرش نیست؛ عدم دعوت او به روی سن جای انتقاد دارد، حتی اگر سهوی هم در کار بوده باشد محل گلایه است؛ اما این ادبیات سبک «آمنه غلام‌ویسی» به هیچ بهانه‌ای قابل توجیه نیست.
این سخنان و موضع احتمالی مسئولان ارشد استان در برابر آنها میزان پایبندی کاربدستان این دولت به حُسن گفتار را در عمل روشن خواهد ساخت؛ خانم مدیرکل با این سخنان بخشی از ماهیت درونی خود را آشکار کرده است؛ استاندار واکنش نشان دهد یا خیر، موضوع دیگری است.
آدمی مخفی است در زیر زبان
این زبان پرده است بر درگاه جان
چون که بادی پرده را در هم کشید
سِرّ صحن خانه شد بر ما پدید
«اسماعیل زارعی‌کوشا» را با تلاش بی‌فرجامش برای سند زدن اجرای 35 درصد پروژه راه‌آهن کردستان می‌بینیم؛ «علی نوری» را با گشت و گذار در واحدهای تولیدی فلک‌زده این استان می‌بینیم و «کیومرث حبیبی» را با پروژه‌گردی و مونتاژ فیلم‌های این کارش با آهنگ‌های مطربان؛ اینها کاربدستان ارشد کردستان در این دولت هستند؛ دیدن «آمنه غلام‌ویسی» بر روی سن در یک مراسم و هنگام اهدای جایزه به ورزشکاران که دیگر موضوع غریبی نیست؛ هست؟! او هم شاید میل به دیده شدن داشته است؛ شاید دوست داشته روی سن برود و در میان مدیران دیده شود؛ هیچ ایرادی ندارد؛ اما او هم مانند استاندار و معاونین محترم باید مسیری برمی‌گزید، راه این کار هرچه باشد در پیش گرفتن رویکرد غیرمدنی و بر شاخ زبان نشاندن الفاظ کوچه‌بازاری نیست!
القصه؛ اداره کل ورزش و جوانان کردستان بی هیچ تردیدی یکی از پرچالش‌ترین دستگاه‌های اجرایی استان است؛ رها کردن این اداره کل به سبک استاندار کردستان تبعات جبران‌ناپذیری برای دولت و مردم به دنبال دارد؛ کسی از به اصطلاح نمایندگان کردستان در مجلس انتظاری ندارد! وظیفه ما هم تنها طرح مسئله است، بزرگان این دولت بشنوند و به داد مردم این دیار بشتابند یا نه به خودشان مربوط است!
حافظ وظیفه تو دعا گفتن است و بس
دربند آن مباش که نشنید یا شنید
فرید کریمی
کد مطلب : 545
pezhvakkurdestan.ir/vdchtmnmd23nk.ft2.html
تگ ها
با سلام.. خدارو شاهد میگیرم که اصلا خانم مدیرکل ورزش و جوانان را ندیده و نمی شناسم، اینو گفتم که متهم به جانبداری از کسی نشم، و اما بعد: در متن مقاله گوشه حمایتی زیرکانه از شهردار ملموس است، دریغا که قلم بدستی چون شما از چنین شخصیتی حمایت میکنید، در این شکی نیست که سوءمدیریت در تمام ابعاد استان بیداد میکند و شاید مهمترینش همان شهرداری و شورای شهر است، میتوانید ادعای بنده را درقالب یک چالش به اظهار نظر عمومی بسپارید. عزت زیاد