گردش برخی امور اجرایی کردستان در دولت سیزدهم دچار رخوتی درمان‌ناپذیر شد؛ انگار استاندار این دولت و منصوبانش مبتلا به سستی و کند‌حرکتی و حتی بی‌اعتنایی به امور بودند؛ انگار حضرات دچار ««آبلومویسم» شده بودند!