استاندار «دولت راستگویان» تیر 95 وعده داد تا پایان سال از ورود فاضلاب به زریبار جلوگیری می‌شود؛ 51 ماه پس از آن وعده در آن دولت و 10 ماه از عمر «دولت مردم» هم گذشت و فاضلاب کماکان وارد دریاچه می‌شود.
تشکیل «دولت راستگویان» از جمله شعارهای روحانی در انتخابات 92 بود که بر پوسترهای تبلیغاتی نقش بست؛ رئیس دولت سابق در مراسم اعلام کاندیداتوری اعلام کرد: «من دولت راستگویان و درستکاران را تشکیل خواهم داد».
نیازی به ارائه ادله و سند نیست؛ حافظه تاریخی مردم چیزی که زیاد از دولت‌های یازدهم و دوازدهم در خاطر دارد وعده‌های بی‌سرانجام است و بالتبع استان کردستان هم از آن وعده‌ها بی‌نصیب نبوده است؛ بنای این مقال ابداً برشماری آن وعده‌ها و عواقب تأسف‌بارشان نیست اگرچه شرح آنها در چنین نوشتاری هم قابل گنجاندن نیست.
گر بگویم شرح این، بی‌حد شود
مثنوی هشتاد تا کاغذ شود
سیمای مرکز کردستان، دو روز پیش در گزارشی از تداوم ورود فاضلاب به دریاچه زریبار خبر داد و این در حالی است که تیرماه 95 به مردم وعده داده شد که تا پایان همان سال از ورود فاضلاب به این سرمایه بی‌بدیل کردستان جلوگیری می‌شود.
https://www.pezhvakkurdestan.ir/images/docs/files/000000/nf00000182-1.mp4
خبرگزاری دولتی ایسنا 26 تیرماه 95 از قول استاندار دولت راستگویان در کردستان نوشت: «تا پایان سال 95 تمامی شبکه انتقال فاضلاب شهری و روستایی حاشیه دریاچه زریبار ساماندهی شده و از ورود هرگونه فاضلاب به داخل دریاچه زریبار جلوگیری می‌شود»؛ تنها 7 ماه بعد، همان خبرگزاری بی‌‌آنکه از خلف وعده استاندار چیزی بنویسد از «عبدالمحمد زاهدی» نقل کرد: مشکل ورود فاضلاب به زریبار سال آینده حل می‌شود!
وعده‌های دولتمردان روحانی برای نجات زریبار به این موارد محدود نشد و گاهی اظهارات ضد و نقیض منصوبان آن دولت از آنجا که مبتنی بر واقعیت نبود اسباب تمسخر و صدالبته تأسف دوستداران محیط زیست هم شد که نمونه آن پسرفت! فیزیکی 5 درصدی پروژه ساماندهی فاضلاب ورودی سه روستا به تالاب زریبار بود.
عیسی کلانتری، معاون وقت رئیس‌جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور، 8 مهرماه 97 در حاشیه سفر به مریوان در جمع خبرنگاران اظهار کرد: تقریباً بجز سه روستا، فاضلاب هیچ روستایی وارد تالاب زریبار نمی‌شود و پروژه دفع فاضلاب سه روستای باقیمانده نیز با پیشرفت 65 درصدی در حال انجام است.
فریبا رضایی، مدیرکل وقت حفاظت محیط زیست کردستان، 21 خرداد 99 در نشست با خبرنگاران گفت: تا سال ۹۶ فاضلاب هفت روستا به طور صددرصد به تصفیه خانه مریوان منتقل شد و سه روستا باقی مانده که عملیات انتقال فاضلاب آنها به تصفیه خانه مریوان ۶۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد.
عمر دولت راستگویان 10 ماه قبل پایان یافت و زخم‌های زریبار سرجایشان هستند؛ هیچ نشانه‌ای هم در دست نیست که دولت سیزدهم برنامه‌ای ویژه برای نجات این سرمایه ارزشمند طبیعی استان داشته باشد.
وقتی سرپرست فرمانداری مریوان در دولت سیزدهم به عنوان «نماینده تام‌الاختیار استاندار مسئول پیگیری مسائل و مشکلات مرز باشماق» معرفی می‌شود و این شخص حتی حاضر نمی‌شود در پایان ضرب‌الاجل تعیین شده برای «تعیین تکلیف وضعیت مرز باشماق» گزارش داده یا حتی به سؤال طرح شده از سوی یک رسانه در این باره پاسخ دهد، چطور می‌توان انتظار داشت این سرپرست به سؤالات درباره وضعیت زریبار پاسخ دهد؟ البته درباره انتصاب سرپرست فرمانداری مریوان سؤالاتی جدی مطرح است که این رسانه در فرصتی مناسب خطاب به معاون سیاسی امنیتی استاندار کردستان مطرح خواهد کرد و امید می‌رود معاون محترم استاندار به صورت شفاف و روشن به آنها پاسخ دهد.
کم نبودند چهره‌هایی که هم می‌توانستند در تعاریف این دولت از معتمدانش برای مسئولیت بگنجند و هم بتوانند مرهمی بر دردهای بی‌شمار مردم مریوان باشند؛ کسی چه می‌داند حتماً به هر دلیلی آن افراد به درد این دولت نخورده‌اند!
یاد جمله‌ای از هاینریش چارلز بوکوفسکی (به انگلیسی: Henry Charles Bukowski) شاعر و داستان‌نویس چیره‌دست آمریکایی در کتاب «عامه پسند» افتادم؛ «کلی آدم خوب بودند که در خیابان می‌خوابیدند، آنها احمق نبودند، فقط به درد نیازهای تشکیلات زمانه نمی‌خوردند».
فرید کریمی
نیازی به ارائه ادله و سند نیست؛ حافظه تاریخی مردم چیزی که زیاد از دولت‌های یازدهم و دوازدهم در خاطر دارد وعده‌های بی‌سرانجام است و بالتبع استان کردستان هم از آن وعده‌ها بی‌نصیب نبوده است؛ بنای این مقال ابداً برشماری آن وعده‌ها و عواقب تأسف‌بارشان نیست اگرچه شرح آنها در چنین نوشتاری هم قابل گنجاندن نیست.
گر بگویم شرح این، بی‌حد شود
مثنوی هشتاد تا کاغذ شود
سیمای مرکز کردستان، دو روز پیش در گزارشی از تداوم ورود فاضلاب به دریاچه زریبار خبر داد و این در حالی است که تیرماه 95 به مردم وعده داده شد که تا پایان همان سال از ورود فاضلاب به این سرمایه بی‌بدیل کردستان جلوگیری می‌شود.
https://www.pezhvakkurdestan.ir/images/docs/files/000000/nf00000182-1.mp4
خبرگزاری دولتی ایسنا 26 تیرماه 95 از قول استاندار دولت راستگویان در کردستان نوشت: «تا پایان سال 95 تمامی شبکه انتقال فاضلاب شهری و روستایی حاشیه دریاچه زریبار ساماندهی شده و از ورود هرگونه فاضلاب به داخل دریاچه زریبار جلوگیری می‌شود»؛ تنها 7 ماه بعد، همان خبرگزاری بی‌‌آنکه از خلف وعده استاندار چیزی بنویسد از «عبدالمحمد زاهدی» نقل کرد: مشکل ورود فاضلاب به زریبار سال آینده حل می‌شود!
وعده‌های دولتمردان روحانی برای نجات زریبار به این موارد محدود نشد و گاهی اظهارات ضد و نقیض منصوبان آن دولت از آنجا که مبتنی بر واقعیت نبود اسباب تمسخر و صدالبته تأسف دوستداران محیط زیست هم شد که نمونه آن پسرفت! فیزیکی 5 درصدی پروژه ساماندهی فاضلاب ورودی سه روستا به تالاب زریبار بود.
عیسی کلانتری، معاون وقت رئیس‌جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور، 8 مهرماه 97 در حاشیه سفر به مریوان در جمع خبرنگاران اظهار کرد: تقریباً بجز سه روستا، فاضلاب هیچ روستایی وارد تالاب زریبار نمی‌شود و پروژه دفع فاضلاب سه روستای باقیمانده نیز با پیشرفت 65 درصدی در حال انجام است.
فریبا رضایی، مدیرکل وقت حفاظت محیط زیست کردستان، 21 خرداد 99 در نشست با خبرنگاران گفت: تا سال ۹۶ فاضلاب هفت روستا به طور صددرصد به تصفیه خانه مریوان منتقل شد و سه روستا باقی مانده که عملیات انتقال فاضلاب آنها به تصفیه خانه مریوان ۶۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد.
عمر دولت راستگویان 10 ماه قبل پایان یافت و زخم‌های زریبار سرجایشان هستند؛ هیچ نشانه‌ای هم در دست نیست که دولت سیزدهم برنامه‌ای ویژه برای نجات این سرمایه ارزشمند طبیعی استان داشته باشد.
وقتی سرپرست فرمانداری مریوان در دولت سیزدهم به عنوان «نماینده تام‌الاختیار استاندار مسئول پیگیری مسائل و مشکلات مرز باشماق» معرفی می‌شود و این شخص حتی حاضر نمی‌شود در پایان ضرب‌الاجل تعیین شده برای «تعیین تکلیف وضعیت مرز باشماق» گزارش داده یا حتی به سؤال طرح شده از سوی یک رسانه در این باره پاسخ دهد، چطور می‌توان انتظار داشت این سرپرست به سؤالات درباره وضعیت زریبار پاسخ دهد؟ البته درباره انتصاب سرپرست فرمانداری مریوان سؤالاتی جدی مطرح است که این رسانه در فرصتی مناسب خطاب به معاون سیاسی امنیتی استاندار کردستان مطرح خواهد کرد و امید می‌رود معاون محترم استاندار به صورت شفاف و روشن به آنها پاسخ دهد.
کم نبودند چهره‌هایی که هم می‌توانستند در تعاریف این دولت از معتمدانش برای مسئولیت بگنجند و هم بتوانند مرهمی بر دردهای بی‌شمار مردم مریوان باشند؛ کسی چه می‌داند حتماً به هر دلیلی آن افراد به درد این دولت نخورده‌اند!
یاد جمله‌ای از هاینریش چارلز بوکوفسکی (به انگلیسی: Henry Charles Bukowski) شاعر و داستان‌نویس چیره‌دست آمریکایی در کتاب «عامه پسند» افتادم؛ «کلی آدم خوب بودند که در خیابان می‌خوابیدند، آنها احمق نبودند، فقط به درد نیازهای تشکیلات زمانه نمی‌خوردند».
فرید کریمی
کد مطلب : 182
pezhvakkurdestan.ir/vdcebw8zijh8v.9bj.html